این تویی تا به خواب می بینم

یا به شب آفتاب می بینم

در دل خویشتن خیال لبت

نمکی بر کباب می بینم

یک شب از خویشتن مکن دورم

که ز هجران عذاب می بینم

راز دل چون نهان کنم از اشک

همه بر روی آب می بینم

با که گویم غم تو، کز غم تو

همه عالم خراب می بینم

مگر امروز کز پس عمری

نرگست را به خواب می بینم

جان خسرو، مرو، شتاب مکن

عمر خود در شتاب می بینم